Het Technikongebouw, opgeleverd door Dura Vermeer in de jaren 60, wordt tegenwoordig gebruikt door drie instanties: Het Grafisch Lyceum Rotterdam, het ROC Zadkine en het Hofplein Theater. Na een grondige aanpak van het Zadkine College, was Theater Hofplein aan de beurt voor een grootschalige renovatie. Het pand moest een flexibele indeling krijgen voor theater, dans en muziek. Daarnaast moet het ook verhuurd kunnen worden om zo meer inkomsten uit het gebouw te genereren. En ik heb dit project mogen leiden.

Gewoon doen

Onder het motto ‘Gewoon doen, en laten zien dat je het kan’ kwam ik vier jaar geleden binnen als organisatiedeskundige. Binnen een half jaar promoveerde ik tot Projectleider. De taak en het project passen gewoon bij me.

Het beste resultaat met een beperkt budget

We begonnen aan dit renovatieproject met een korte voorbereidingstijd, een beperkt budget en een behoorlijke deadline. Dat was een uitdaging. Maar hé, als projectleider hou je daarvan. Na de bouwvak zijn we begonnen met de werkzaamheden, en voor de kerstvoorstelling waren we klaar. Je kunt je dus wel voorstellen dat we met een behoorlijke tijdsdruk te maken hadden. Een bijkomende uitdaging waren de repetities voor de kerstvoorstelling die gewoon doorgingen. We waren dus extra alert op een veilige doorgang voor alle kinderen, zodat ze gewoon konden eten, repeteren en naar het toilet konden.

In oplossingen denken

Een andere uitdaging was dat we een goede tekening hadden, en een goed uitgangspunt van de werkzaamheden, maar dat je bij het leegslopen per ruimte toch nog voor verrassingen komt te staan. Dat zie ik vaker terug bij renovatieprojecten. In dit geval ontdekten we bij het wegslopen van het systeemplafond in de lobby dat het betonnen plafond eronder een bijzondere vorm had: de vorm van de romp van een schip. Niemand wist meer van de originele architectuur. Bij het eerder genoemde plafond bijvoorbeeld, hebben we de plannen zo aangepast, dat deze vorm weer zichtbaar was. Dat vraagt niet alleen van een projectleider, maar ook van de uitvoerder, een hoop creativiteit. Als projectleider moet je dus snel in oplossingen kunnen denken. Zo zijn we veel blijven communiceren met het theater en de architect om vervolgens snel door te pakken.

Een echt team smeden

Als projectleider moet je in staat zijn om een team te begeleiden en ervoor te zorgen dat iedereen doet waar hij of zij goed in is. Dat mensen het naar hun zin hebben en elkaar weten te vinden. We vieren de successen en ik zorg ervoor aandacht te hebben voor persoonlijk contact. Daar krijg ik energie van, mede omdat ik vanuit Dura Vermeer vertrouwen voel in een vorm van waardering en vrijheid. Ik word gesteund om mijn eigen invulling te geven aan de projecten en krijg hier de ruimte voor.

Die energie zit niet alleen in je eigen team, maar ook in de onderaannemers en je opdrachtgevers. Van al deze betrokkenen is het aan mij de taak om hier een echt team van te smeden. Door je goed in je team te verdiepen en alle individuele kwaliteiten te zien, maar je samen de beste projecten en behaal je financiële resultaten.

Werken in een mannenwereld

Ik zie het als een pluspunt om als vrouw te werken in een mannenwereld. Je valt op! Na de eerste keer dat ze je hebben gesproken weet iedereen wat je doet, wie je bent en hoe je heet. Dus eigenlijk had ik het gevoel dat ik net iets meer voor elkaar kreeg dan mijn mannelijke collega’s.

Daarnaast is het hebben van een empathisch vermogen een sterke vrouwelijke eigenschap (en ja, sommige mannen hebben dat ook zeker). Ik vind het als projectleider namelijk erg belangrijk om je in mensen te kunnen verdiepen. Zo kun je bijvoorbeeld aan opdrachtgevers laten merken dat je ze snapt en samen een probleem wilt oplossen.

Vrijheid en vertrouwen

Last but nog least is de vrijheid die ik vanuit Dura Vermeer krijg een ontzettend motiverende factor om door te blijven gaan. Waardering wordt uitgesproken en ik voel vertrouwen door het feit dat ze je op mooie projecten zetten, zoals de renovatie van Hofplein Theater.